Een kleine week is verstreken sinds mijn laatste verhaal. Dit is de tiende maand waarin ik de Indonesische taal studeer in de Universitas Indonesia. Aankomende week hebben ik mijn mid-term tentamens en hopelijk haal ik mooie cijfers. Over ongeveer drie maanden zal ik voor de tweede keer terugreizen naar mijn vaderland, Nederland. Dan zal ik een nieuw semester volgen aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.

Vorig weekend was Anggie ziek geworden door een infectie aan haar rechterbeen. Ze was nogal misselijk en had pijn met lopen. Ik was samen met haar naar het ziekenhuis gegaan om een bloedtest af te nemen. Nu een week later gaat het al een stuk beter met haar.

Afgelopen week deed ik mee aan een wedstrijd voor buitenlanders: een toespraak houden in het Indonesisch. Deze Lomba Pidato WNA (Warga Negara Asing) was een onderdeel van Falasido 2010: Festival Bulan Bahasa Indonesia. Dit festival vind plaats in de maand oktober, omdat op 28 oktober 1928 werd de Indonesische taal voor het eerst gepromoot als nationale taal. Aan de wedstrijd deden in totaal zes deelnemers mee, vier Chinezen (een daarvan komt uit Hong Kong), een Japanner en een Nederlander. Helaas viel ik niet in de prijzen, drie van mijn tegenstanders hebben Indonesisch als hun bacheloropleiding en zitten in hun derde studiejaar. Het was een leuke ervaring en ik voel me trots omdat ik mocht participeren.

Gisteravond was ik bij mijn vriend Matthijs Bouma en zijn vriendin Maria op bezoek. Ze wonen in een mooi apartementencomplex in Kelapa Gading, Noord Jakarta. Ze hebben me verrast met lekkere pannekoeken! De laatste keer dat ik pannekoeken heb gegeten was toen ik Anggie naar Nederland had gehaald voor de kerstmis en nieuwjaarswisseling. Vooral lekker waren de pannekoeken met stukjes kaas erin. Ze hadden gepland om later die avond samen met mij een spelletje RISK te spelen, maar helaas was het al laat toen we klaar waren met eten.